نشست خبرى نمایش «نیمه تاریک ماه» با حضور داود بنى اردلان کارگردان نمایش و هاناکامکار، سام کبودوند، نیکى مظفرى و المیرا دهقانى بازیگران اثر،در تالار وحدت برگزار شد.
به گزارش سینماسینما ،این نمایش هفت نفره حاصل تلاش بازیگران موفق تئاتر به علاوه بهزاد عمرانی(خواننده گروه بمرانی) است که از چهارشنبه ۲۴ مهر در تالار وحدت روى صحنه مى رود. در این نشست نیما محبى مدیرتولید، لیلا جعفرى مجرى طرح، ندا سرمه طراح لباس، پریشاد مستوفى طراح صحنه و ایمان یزدی دستیار کارگردان نیز حضور داشتند.
جواد مولانیا، بهزاد عمرانى و حسین کشفى اصل، دیگر بازیگران این نمایش هستند، بهاره مولوى، مدیر فرش ذوالانوارى حامى اثر است وعرفان فرشى زاده، آهنگسازى نمایش را بر عهده دارد و فرنوش آبا مشاور رسانه این پروژه است .
نیمه تاریک ماه یک اثر جهان شمول است
داود بنى اردلان، کارگردان نمایش «نیمه تاریک ماه» در ابتدای نشست با بیان اینکه، بدون زمان و مکان بودن ایده تاثیر زیادى در نوشتن متن «نیمه تاریک ماه» داشته گفت:«حرف داستان جهان شمول است و مکان و زمان ندارد. همه انسان ها با هر ملیت و در هرعصری میل به قدرت و جاه طلبی دارند و این جهان شمول بودن برای من اولویت داشت.»
کارگردان نمایش «نیمه تاریک ماه» با اشاره به این که این نمایش اقتباسی از فیلم ایتالیایی «غریبه های کامل» به کارگردانی پائلولو جنووس است توضیح داد:« تا به حال پنج فیلسماز از ملیت های مختلف از ایده این نمایش برای ساخت فیلم شان استفاده کرده اند.»
او در ادامه به این موضوع که به غیر از من، «مرجان شیرمحمدی» در بازنویسی متن نمایشنامه کمک کرده ،ادامه داد:«برای من در این نمایش سه بعد اهمیت داشت. اول روابط مردم در اجتماع، دوم روابط دونفره و سوم آدم ها درخلوت.»
بنی اردلان که کارگردانى نمایش هاى موفق و پرفروش «دوباره اون آهنگو بزن سام» نوشته وودى آلن و «مکاشفات شخصى ۲» را در کارنامه خود دارد، در ادامه توضیح داد:« تاثیرتکنولوژی در روابط آدم ها در این نمایش بسیارمهم است و در واقع «تلفن همراه» کاراکتر اصلی است. در واقع در این نمایش، تکنولوژی دانای کل است و قصه را می داند و ازهمه کاراکترها جلوتر است.»
توضیحات کارگردان درباره حضور خواننده بمرانی در نمایش
داوود بنی اردلان در مورد استفاده از بهزاد عمرانی خواننده گروه بمرانی به عنوان بازیگر گفت:«بهزاد عمرانی به عنوان موزیسین تجربه زیادی برای حضور روی صحنه داشته ، اما این اولین تجربه حضور او در زمینه بازیگری تئاتر است.»
او ادامه داد:«وقتی دوستان نابازیگر وارد عرصه تئاتر می شوند، جماعتی به این انتخاب و حضور حمله می کنند که برای من خیلی قابل درک نیست. اساس هنر در این است که از دل واژه واژه «سونر» به معنی نیک مرد و نیک زن می آید. یعنی فضیلت باید داشته باشید و صاحب معرفت باشید تا هنرمند شوید. در آن صورت دیگر مهم نیست که درام می نوازی، روی صحنه ای یا در حال نجاری هستی. ما در این سالها واژه سونر را فراموش کرده و به ظاهر تحت الفظی آرت غربی چسبیده ایم. آرتیست صاحب تکنیک است و نه معرفت و فضیلت؛ این تکنیک آموختنی است و خیلی پیچیده نیست.»
او در ادامه گفت:«بهزاد از نظر فیزیکی به کار ما نزدیک بود و نسبت به انتخابش از طرف مخاطب عام و نه بازیگران و منتقدین تئاتر بازخورد منفی نگرفته ام. دوست دارم یک شب او را روی صحنه تئاتر ببینید تا متوجه شوید که چقدر توانا است. همه می توانند از طریق تحصیلات اکادمیک، آموزشگاه ها و یا به صورت تجربی روی صحنه حضورپیدا کنند اما مهم این است که چقدر ماندگار خواهند شد. اگر بازیگری به نقش نزدیک باشد و خوی خَلق و ذوق آفرینش داشته باشد، با فراگیری بعضی تکنیک ها می تواند روی صحنه موفق باشد و ماندگار شود.»
هانا کامکار، بازیگر نمایش در تکمیل صحبت های کارگردان اضافه کرد:«به نظر من یکی از عوامل موفقیت برای یک بازیگر این است که صحنه و جو آن را بشناسد. واقعیت این است که اگر با تماشاگر و صحنه آشنا نباشد ممکن نیست بتواند به تئاتر ورود کند. با یان حساب باید گفت که بهزاد عمرانی اهلی صحنه تئاتر است چرا که آن را می شناسد و به جو آن آشناست.»
هدف طراحی لباس این نمایش، کمک هنر به فرهنگسازی در الگوی مصرف است
ندا سرمه، طراح صحنه نمایش در ادامه کنفرانس خبری پاسخگوی سوالات خبرنگاران بود. او درباره وجه تمایز طراحى لباس این نمایش که در آن از شیوه باز طراحی لباس استفاده شده گفت:« پس از سه سال تحقیق پویش «مد یا مصرف گرایی؟» را آغاز کرده ایم. در این پویش سعی کرده ایم تا تابوی پوشیدن لباس تکراری را بشکنیم. ما با کمک خانم آزیتا ترکاشوند و هانا کامکار، ابتدا از جشن حافظ و بعد در کنسرت آقای مدیری این حرکت را آغاز کردیم. در واقع لباس های بلااستفاده هنرمندان را با باز طراحی و آنها را قابل استفاده می کنیم. این بار هم افتخار این راداریم که با یک گروه حرفه ای این تجربه را داشته باشیم.»
سرمه افزود:«پویشی که در بخش فرهنگی و هنری با بازطراحی لباس ها راه انداخته ایم، قرار است با موج مصرف گرایی مبارزه کنیم و آموزش می دهیم که این لباس ها چگونه انتخاب شوند و بعد از آن آموزش می دهیم که با تدابیر ساده چطور یک لباس را نزدیک به مد روز و یک لباس فاخر کنیم. مانند استفاده از سوزن دوزی ، تیکه دوزی و … زمانی هم که مخاطب از مدل خسته شد آن را تغییر می دهیم این شیوه از طراحی لباس هم بازگشت به فرهنگ اصیل ایرانی است هم توجه به محیط زیست برای مصرف کمتر که دنیا در حال حاضر به سمت آن می رود.»
هانا کامکار: نقش متفاوت و چالش برانگیزی در این نمایش دارم
در ادامه هانا کامکار بازیگر نمایش «نیمه تاریک ماه» در پاسخ به این سوال که فعالیتش در زمینه موسیقی چه در تاثیری در بازی تاتر داشته گفت:« اولویتم خوانندگی بوده و به دلیل اینکه صدای زنان در کشور ممنوع بوده من ابتدا فعالیت هنری ام را با تئاتر(سال ۷۸) و زیر نظر استاد سمندریان شروع کردم. سال۸۰ اولین کار تئاترم را انجام دادم و خواننده-بازیگر بودم.»
کامکار ادامه داد:«زندگی در نقش های مختلف از لحاظ روانشناسی بسیار هولناک است و کسی که بتواند همه این ریزه کاری ها را مدیریت کند، اتفاق خوبی برایش خواهد افتاد و می تواند در لحظه زندگی کند و به خلاقیت و باور خود پر و بال بدهد. در واقع رشته هایی که در آن تحصیل کرده ام به این مدیریت کار بازیگری ام خیلی کمک کرده است.»
او توضیح داد:«شخصیتی که برای من انتخاب شده از لحاظ ظاهری بسیار به من شبیه است. سعی کرده ام هم به سخنان کارگردان و متن توجه کنم و هم پا به پای همبازی هایم به نقش نزدیک شوم. فکر می کنم نقش چالش برانگیزی هم دارم چرا که اولین باری است که نقشی را بازی می کنم که کاملا مبتنی بر بازیگری است و قرار نیست که بخوانم.»
نیکی مظفری:رزومه کارگردان و ریتم تند نمایش، برای بازی ترغیبم کرد
نیکى مظفرى، بازیگر دیگر نمایش «نیمه تاریک ماه» در پاسخ به این سوال بازیگران که، نقش مقابلش در این نمایش کدام بازیگر است، توضیح داد:« نقش مقابل من آقای حسین کشفی هستند. خیلی دیر به مجموعه اضافه شدند اما خیلی زود خودشان را به بچه ها رساندند و همه با هم هماهنگ شدیم. در این نمایش همه ما درگیر بده بستان دیالوگ گویی هستیم و این چالش بزرگی است.»
مظفری ادامه داد:« زومه کارگردان، دغدغه هایش و متنی که با نگاه روانشناختی به روابط انسانها پرداخته بود، من را برای حضور در این نمایش متقاعد کرد. دیدن و خواندن این نمایش ما را کمک می کند که اگر در مقطعی در مورد همراه یا شریک زندگیمان دچار شک شدیم بتوانیم خودمان را کنترل کنیم و مدیریت کنیم. ریتم تند و مدت کوتاهی که این نمایش دارد هم برایم جذاب است و می تواند مخاطب را همراه خودش کند.»
سام کبودوند: من و خانم دهقانی در سریال دشمنیم و در این نمایش عاشق همدیگریم
در ادامه سام کبودوند بازیگر دیگر این نمایش گفت:« در سریالی که همزمان کار می کنیم، با خانم دهقانی دشمن هستیم ولی در اینجا زن و شوهریم و رابطه عاشقانه ای داریم.» او در ادامه توضیح داد:« خانم دهقانی به شدت پذیرای انتقادات هستند و از هیچ نقدی نمی ترسند، کاملا همراه هستند و برای من نعمت بزرگی است.»
کبودوند درباره نقشش در این نمایش گفت:«نمایش ما در مورد پیچیدگی روابط انسانی است و سعی کردیم این نمایش را با شرایط بومی جامعه مطابق کنیم. در تئاتر کار رئالیستی کردن بسیار سخت تر از کار فرم است چرا که نیاز به تمرکز و باور دارد و باید باورپذیر هم بشود تا تماشاگر را با خود همراه کند. اما بیشتر از این نمی توانم در مورد نقشم توضیح دهم چرا که داستان لو می رود.»
المیرا دهقانی: به چالش کشیده شدن در این نمایش را دوست دارم
المیرا دهقانى دیگر بازیگر نمایش «نیمه تاریک ماه» در پاسخ به این سوال که چقدر در این کار با بازیگر نقش مقابل مرد، بده بستان کاری داشته اید، توضیح داد:« من در پروژه دیگری سر ضبط هستم اما آنقدر مسئله روابط انسانی برایم مهم است که به هر شکل ممکن سعی کردم در این نمایش با این موضوع حضور داشته باشم. آقای کبودوند در این نمایش، بازیگر مرد مقابل من هستند. ما همزمان در یک سریال هم همکاری می کنیم. سلیقه کاری و بازیشان را دوست دارم این موضوع در هماهنگی بازی مان تاثیر داشته. پذیرای نظرات همدیگر هستیم و این که من را در صحنه به چالش می کشد، در پیشرفت کار تاثیر دارد.»
دهقانی در ادامه توضیح داد:«این نمایش را به خاطر بداهه هایش دوست دارم. از طرفی به چالش کشیده شدن از طرف نقش مقابل برایم جذاب است. برای این نمایش تمرین های خارج از تمرین گروهی هم با نقش مقابلم داشته ام.»
بهاره مولوی: همه بخش های هنری باید از هم حمایت کنند تا از رکود خارج شویم
درادامه بهاره مولوى، مدیر فرش ذوالانوارى و حامى مالى نمایش«نیمه تاریک ماه» درباره علت حمایتش از این نمایش گفت:« گبه و گلیم ذوالانوارى سه دهه است که در دنیا و کشورهایى مثل کره، ژاپن، چین، استانبول،زوریخ، سوییس، هامبورگ و آفریقاى جنوبی فعالیت می کند و همیشه از ایده های خلاقانه و استعدادهای جوان برای پیشرفت هنرش استفاده می کند.»
مولوی در ادامه توضیح داد:« دلیل حمایت از این نمایش هم دقیقا همین است که گروهی جوان و خلاق در این اثر حضور دارند، از طرفی موضوع نمایشنامه جذاب و دغدغه روز جوان هاست. به نظرم حمایت از ایده های نو و همبستگی حوزه های مختلف هنری و حمایت بخش های مختلف هنری مثل بخش هنرهای تجسمی از تاتر کشور می تواند به جدا شدن این بخش از حالت رکود و سکون کمک کند.»
مولوی در ادامه گفت:«هنر گبه و گلیم، جزو قدیمی ترین هنرهاست و به نظرم تلفیق این هنر با نمایش می تواند یک اتفاق خوب است و هر دوهنر می توانند روی هم تاثیر خوبی داشته باشند. به خصوص که در طراحی لباس این نمایش به موضوع بازگشت به هنر قدیمی ایرانی و بازطراحی لباس با تاکید بر کمک به محیط زیست، پرداخته شده است.»
او ادامه داد:« ما بر ارگانیک بودن محصولاتمان تاکید داریم بنابراین بین فعالیت های ما با این پروژه که در طراحی لباسش به محیط زیست اهمیت می دهد، همذات پنداری هم وجود دارد.»
انتقاد کارگردان از حمایت نشدن تئاتر کشور
در پایان این نشست، داود بنی اردلان انتقاد خود را نسبت به حمایت نشدن تئاتر کشور مطرح کرد و گفت:«در دوره ای که تولید یک تئاتر بدون احتساب دستمزد بازیگران کمتر از ۲۰۰میلیون تومان امکان پذیر نیست، و به رغم اینکه رواج تئاتر به کم شدن خشونت و رشد جامعه کمک می کند، دولت اول از همه می پرسد چقدر پول داری که به ما بدهی به جای اینکه کمکی برای اهالی تئاتر باشد.»
کارگردان «نیمه تاریک ماه» در ادامه گفت:«شاید بخشی از این وضعیت به این دلیل باشد که بسیاری از رسانه ها نسبت به عملکرد مسئولین بی تفاوت شده اند و هرگز نمی پرسند که دولت در سال های گذشته چند سالن تئاتر ساخته ودر حالی که هر ترم هزار و اندی دانشجو جذب این رشته می شوند اما معلوم نیست کجا باید کار کنند و تئاتر از کجا باید ارتزاق کند. آیا جماعت تئاتری احتیاج به امرار معاش ندارند؟»
او ادامه داد:«در حالی که در همان ابتدای کار از هر بلیتی که فروخته می شود با احتساب سهم سالن، ارزش افزوده و سایت فروشنده بلیت، ۴۵ درصد درآمد تئاتر از دست می رود.از طرفی به دلیل تورم فزاینده جمعیت قشر تئاتررو هز روز کمتر می شود و ما نمی توانیم بلیت تئاتر را زیر ۵۰ هزار تومان قیمت گذاری کنیم ، چون هزینه هایمان تامین نمی شوند.»
داود بنی اردلان، کارگردان نمایش «نیمه تاریک ماه» پیش از این کارگردانى نمایش هاى موفق «دوباره اون آهنگو بزن سام» نوشته وودى آلن، «مکاشفات شخصى ۲»، «مکاشفات شخصی یک»، «این آب آشامیدنی نیست»، «تو دهنتو می بندی یا من» و «سست بهار» را به عهده داشته است.
