تصمیمم این بود آنان را همان‌طور که بار آخر دیده بودم به‌ یاد بسپارم. خرداد ٧۶ بود که دو نفرشان را دیدم؛ رسول و محمود. با روی‌کار‌آمدن دولت اصلاحات به سیاست بازگشته بودند، نه به متن‌اش به حاشیه‌اش، مثل همه ما بودند که دولت اصلاحات را ‌نوعی تحقق رؤیاهایمان می‌دیدیم؛ تحقق آزادی و ادامه انقلاب اسلامی سال ۵٧ که دلمان برایش می‌تپید. یکی از آن سه نفر، عضو جنبش مسلمانان مبارز (جاما) بود و دیگری چریک فدایی خلق، نمی‌دانم اقلیت بود یا اکثریت و دیگری رفیق این دو نفر، عضو هیچ دارودسته‌ای نبود.