مرتضی رضایی: برنامه ورزش از نگاه دو را دیدم.دوست خوبم پوریا تابان اجرای آن را برعهده دارد اما چه خوب است که یک دوست دوست خودش را نقد کند.او در برنامه خودش کیانوش رستمی را دعوت کرده بود تا این وزنه بردار بیاید و هر چه که در این سال ها در دلش مانده بود را در برنامه زنده تلویزیونی بزند.
کیانوش حرف هایش را زد اما از پوریا عجیب بود که فقط سر تکان بدهد و هر حرفی که رستمی زد را تایید کند!
کیانوش رستمی در این برنامه از این گفت که وقتی در مسابقات جهانی اوت کرد کسی سراغی از او نگرفت.سوال اینجاست که چه سراغی باید از تو بگیرند وقتی که وزنه ها غیر منطقی انتخاب کردی،در حالی که می توانستی اول مدال را قطعی کنی و سپس به مدا طلا حمله کنی.چرا از مردیم مایه می گذاری و می گویی فدای سر مردم؟مگر مردم مربی شما بودند و مگر مردم وزنه ها را برای شما انتخاب کردند که سینه سپر می کنید و می گویید”فدای یک تار موی مردم؟”
آقای رستمی شما در برنامه زنده عنوان کردی که پس ازطلای المپیک و طلای جهانی چیزی به شما ندادند و این بار هم فقط مردم بودند که به شما حال دادند!دقیقا با همین ادبیات.پاداش مدال طلا و المپیک را همه می دانند که چند سکه بوده است.یک طلای المپیک ریو،یک نقره المپیک لندن و دو طلای جهانی.چند تا مدال دیگر هم هست اما مهم هایش این ها هستند که تعداد سکه های دریافتی اش رقم کمی نمی شود.
درباره جام فجر حرف زدید و گفتید که فدراسیون چیزی به شما نگفتند.سوال این است که باید چه بگویند؟یعنی چه که تا لحظه این مسابقات چیزی به شما نگفتند؟ما که متوجه منظورتان نشدیم.اما قبل از مسابقات جام فجر به همراه مربی(برادرتان) و یک ماساژور راهی تایلند شدید تا در مسابقات جام پادشاهی این کشور شرکت کنید.آن هم با هزینه فدراسیون.
شما گفتید تنهایی تمرین کردن شما آسیبی به کسی نمی رساند و حتما باید زیرآب زن و نامرد باشید تا به شما پول بدهند!کدام یک از ورزشکاران ایران یا دایره را کوچکتر کنیم کدام یک از رفقای شما در رشته وزنه برداری این خصوصیات را داشته اند و به پول رسیده اند که شما نرسیده اید؟تا جایی که می دانیم در فدراسیون هر آنچه که بوده تقسیم شده و چه بسا خیلی ها بیشتر از نفرات دیگر دریافتی و حقوق ماهیانه داشته اند.
گل طلایی اما زمانی زده شد که پوریا تابان از شما درباره تنهایی تمرین کردن تان سوال کرد و شما با ذکر یک مثال توضیحی کامل دادید:« در یک جاده دارید رانندگی می کنید و اتفاقا راننده هم خودتان هستید.دوست شما مدام می گوید اگر خوابت می آید بزن کنار اما شما با سماجت و البته گذاشتن یک آهنگ به مسیر ادامه می دهید.کمی جلوتر دوباره شما خواب تان می گیرد و دوست شان می گوید بزن کنار من راه خودم را می روم.الان حکایت من این است.»اما سوال تابان جالب بود که گفت:«یعنی مربیان تیم ملی همه خواب هستند؟»که شما گفتید:«چیزی ندارند که به من اضافه کنند.»
هیچ ایرادی ندارد و تنهایی تمرین کردن شما به شخص خاصی آسیب نمی زند،اما در دو مسابقه مهم(جهانی و بازی های آسیایی)دل همان مردمی که از آنها مایه گذاشتید را شکسته است،چرا که می شد مدال های خوشرنگی گرفت اما…آقای کیانوش رستمی انصاف چقدر از حرف هایی را که زدید قبول دارید؟چه خوب است که در هر شرایطی با احساسات مردم بازی نکنیم و از آنها برای رسیدن به اهداف خودمان مایه نگذاریم.مردم همه چیز را می فهمند و شاید دیگر خیلی کلیشه ای شده باشد که بگوییم برای مردم فلان کار را کردم و برای مردم فلان کار را نکردم.اگر همه ما فکر و ذکرمان مردم بود تنهایی تصمیم نمی گرفتیم و تنهایی روی مواضعی که از دید خیلی از پیشکسوتان جامعه وزنه برداری اشتباه بود پا فشاری نمی کردیم.
