سینماسینما، محمد حقیقت: اولین فیلم بلند رسمی بهمن و بهرام ارک، بدون شک می تواند جایگاه ویژه ای در سینمای امروز ایران داشته باشد و کارگردانانی کاملا غیرمتعارف را به جشنواره های بین المللی معرفی کند.
این اثربرگرفته از افسانه ها و ترانه های عاشیق های آذربایجان، روایتگرزندگی (آراز) عاشقی بیقراراست که مغازه پوست فروشی دارد، اما دراثرعشق به مارال در پوست خود نمی گنجد، شعله های قلبش برای بدست آوردن معشوق ( مارال =آهو) تمامی باغ گردوی رقیبش (سید) را به آتش می کشد. سوزاندن وسوخته شدن در اینجا بعدی اسطوره ای/ افسانه به خود می گیرد. آتش گرفتن باغ درست موقعی رخ می دهد که در مراسمی سنتی – مذهبی، اهالی محل در روزهای عزا از شیرکربلا، درخواست کمک کرده اند تا بطور سمبلیک به یاری “نیکی” بیاید و ” شر” را از زمین بردارد.
بدین گونه است که یکی از مومنان درپوست شیر می رود تا نقش بازی کند، ازسوئی مادر آراز اصلا دلش نمی خواهد که وی به مارال برسد وتمام تلاشش را دراین راه بکار می گیرد. مادر، پسر را جادو و طلسم می کند زیرا آنچنان شیفته پسر خود است که می ترسید با رفتن وی به سوی معشوق، تنها بماند. او معتقد است که خیر پسرش را می خواهد اما وی را با جادو جنبل های خود بسوی جنون می کشد.
داستان در چند خط به موازات هم پیش می رود، و عاشیق، نقال و آوازخوان قهوه خانه، با چه سوز وحالی همین داستان این دو دلداه و دیگر دلدادگان را برایمان نقل می کند؛ آن را با ساز و آواز خود همراهی می کند. جائی می خواند: ” گفته اند خون را با خون باید شست، و آراز، آتش را با آتش جبران می کند.”
آراز در اثر دوری از معشوق، بدنبال یافتن (طلسم- نزدیکی) می گردد تا (طلسم فراغ) را که مادرش، جاهای گوناگون بر علیه او کار گذاشته پیدا کند. لذا به یاری عاشیق، بدنبال یک جن گیر می رود، تا اسطرلاب مورد نظررا با یاری او بدست آورد… داستان آنچنان پیچ در پیچ می شود، و هرچه می گذرد، لایه های هزارتوی آن بر تماشاگر برملاتر می شود طوری که علاقمند است ساعت ها و ساعت ها داستان ادامه پیدا کند. این چنین است که باید بارها فیلم را دید و بیشتر لذت برد.
برادران ارک که قبلا با فیلم درخشان کوتاه ( حیوان) دربخش سینه فونداسیون جشنواره کن، استعداد خوب خود را نشان داده بودند و توجه ها را جلب کرده بودند توانستند جایزه ارزشمندی از جشنواره کن بدست آورده و همچنین درسایرجشنواره ها جوایزی بدست آورند. آنها در فیلم “پوست” با میزانس بی نظیر خود به کمال نزدیک می شوند. ظرافت ها مینیاتوری در صحنه پردازی ها، دقت در بکاربردن کلمات، ودیالوگ نویسی فکرشده، فرم جذاب داستان روایت کردن آنها، بکاری گیری هوشمندانه لوکیشن ها و رنگ ها و نورپردازی ها، انتخاب خوب بازیگران محلی، همه وهمه از فیلم “پوست” اثری یکدست و قابل اهمیت پیش رو می گذارد.
