سینماسینما، ایلیا محمدی‌نیا
۱- فارغ از نگاه سلیقه ای مجید مجیدی در به تصویر کشیدن میلاد و زندگی حضرت رسول (ص) ، جای خالی چنین فیلمی پیرامون زندگی پیامبر خدا به شدت احساس می شد.
۲- اینکه فیلم مجیدی را با فیلم «الرساله» مصطفی عقاد مقایسه کنیم به حتم دچار خطایی استراتژیک و بنیادین شدیم چه آنکه نفس و نیت تولید این دو فیلم از اساس با هم تفاوتی آشکاردارند.
مجیدی به شکل گیری زندگی و تکوین شخصیتی حضرت رسول پرداخته حال آنکه عقاد شکل گیری و تکوین دین اسلام را مد نظر داشته است.
۳-مجیدی خیلی خوب می دانست نوع قاب بندی دوربین و نورپردازی و ویژوال افکت، طراحی صحنه و لباس و موسیقی فیلمش و حتی نوع مواجه سینمایی با زندگی حضرت رسول (ص) بسیار شبیه فیلم های غربی خواهد شد و به نظرم این امر عامدانه بود چرا که او نمی خواست و اساسا نمی توانست ذائقه دیداری مخاطبان فیلم را که با نوع هالیودی این گونه آثار سالیان زیادی است که خو گرفته اند را تغییر دهد. چرا که این تغییر ذائقه می توانست باعث پس زدن فیلم شود. وقتی که می خواهید فیلمی در اشل جهانی بسازید که با طیف وسیعی از مخاطبان ارتباط برقرار کند باید بر اساس همان کلیشه ها حرکت کنید درست همان کاری که مجیدی در فیلم خودش کرد.
وگرنه ساده‌لوحانه خواهد بود که فکر کنیم کارگردان باهوشی چون مجیدی بی توجه و آگاهی نسبت به واکنش منتقدان داخلی فیلمش را اینگونه ساخته است. منتقدانی که گویی بعد دیدن فیلم به کشف بزرگی رسیده بودند و در بیشتر نقدهاشان به آن اشاره می کردند.
۴- مجیدی در فیلمش تلاش می کند روایت هایی را انتخاب کند که مشترکات مذاهب مختلف دین را بیشتر نشان دهد طبعا این امر به مذاق بسیاری چندان خوش نمی آید آنها این امر را نوعی باج دهی برای جذب مخاطب بیشتر تلقی می کنند. در حالی که باید گفت برمبنای روح کلی حاکم بر فیلم مجیدی تلاش کرده است با توجه به محوریت حضرت رسول (ص) هر گونه جانبداری مذهبی را کمرنگ کند تا به مصداق حدیث «إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاقِ» پیامبر اکرم عمل کرده باشد.
۵- مضحک خواهد بود اگر فکر کنیم استفاده از «ویژوال افکت» های فیلم در راستای صرفا جلب شگفتی مخاطب در فیلم استفاده شده است چرا که مخاطب امروز با توجه به دسترسی اش به فیلم های پر هزینه هالیوودی توجه چندانی به جلوه های ویژه فیلم نخواهد کرد وقتی نمونه های بسیار درخشانش را پیشتر بارها و بارها دیده است.
۶-اگرفارغ از هرگونه مقایسه و نگاه های شبه منتقدانه به فیلم «محمد(ص)» مجیدی نگاه کنیم به حتم به حال بهتری دست خواهیم یافت. فیلم به حتم این بضاعت را دارد.
