یا حق
در روزهای گذشته یادداشتهای ارجمندی از فاضلان گرانقدری از جمله از آقایان ورسه‌ای ، الویری و نیز دوست دیرین و فرزانه ام حضرت آقای جعفریان درباره دانشور ارجمند و سیاستمدار بصیر حضرت آقای دکتر علی لاریجانی، با نگاهی به کارنامه سیاسی و قانون‌گذاری وی منتشر شد.
خواندن این یادداشت و تأمل در آن انگیزه شد که این بنده نیز ـ حق‌شناسی را ـ سطوری چند بنویسم:
آقای لاریجانی را می‌شناختم و با شناختی اجمالی از وی در وزارت ارشاد و… و صداوسیما به ایشان ارادت می‌ورزیدم و برخی از دیدگاههای هوشمندانه‌اش را می‌ستودم و شاید به مواردی هم نقد داشتم.
به روزگاری که وی بر مسند ریاست مجلس تکیه زد؛ و دوست عزیز ما حضرت جعفریان با حکم ایشان ریاست کتابخانه مجلس شورای اسلامی را پذیرفتند، این بنده در هیات امنای کتابخانه مجلس حضور یافتم و بدین‌سان پیوند ما نزدیک‌تر شد.
آقای دکتر لاریجانی سیاستمداری است فهیم و آگاه از جریان‌های گوناگون و آشنا به ضرورت‌های جاری‌های زمان. در کنشگری سیاسی ، او پیشتر و بیشتر از آنکه سیاستمدار باشد فرهنگدان است و فرهنگ دوست! و مآلاً خردورز و پر دغدغه درباره مسائل فرهنگی! چنین بود و هست که به هنگام ریاست حضرت جعفریان کتابخانه مجلس شورای اسلامی درخشش شگفتی داشت. درست است که آقای جعفریان خود فردی یکسر جوشش است و کوشش! اما پشتیبانی‌ها ، دلگرمی‌ها، یاری‌رسانی‌هایی که آقای دکتر دررسیدن به آرمان‌ها و اهداف معمول می‌داشت بسی کارآمد بود و کارساز ! سالیانی که این بنده در قاب تلویزیون ظاهر می‌شدم و بحث‌هایی داشتم غالباً در سیره معصومان(ع) بارهای بار در دیدارها آن بحث‌ها را می‌ستودند و این ناچیز را می‌نواختند و سفارش می‌کردند ادامه دهم. در این یادآوری‌ها من اندکی ریا و ظاهرسازی نمی‌دیدم ؛ پیراستگی بود و مهرورزی و بزرگواری که شأن او بود!
در دیدارها و گفتگوها و جلساتی که بافاصله‌هایی با گروهی از فاضلان رقم می‌خورد « حسن استماع» [ثلاثه یستدل بها علی اصابه الرأی،حسن اللقاء ، حسن الاستماع و حسن الجواب – حضرت صادق (ع) تحف العقول323] از سر تأمل شنیدن و بگفته هاحرمت نهادن بسیار ستودنی بود. شنیدن از سر تأمل و نیک‌اندیشی بود که پاسخ‌هایی دقیق و از سر فروتنی و راهگشایانه را به دنبال داشت.
و در این نشست‌ها گاهی برخی از عزیزان به لحاظ حساسیت در مسائل و رویدادها درشت‌گویی می‌کردند اما دکتر که پی‌رنگ‌ها و زمینه‌های ماجراها را می‌دانستند، بدون اینکه اندکی سخن را به مقابله‌به‌مثل بیامیزند پاسخ می‌گفتند، آن بزرگوار نمایندگی استان قم را ـ که کانون انقلاب و پایگاه بنیادین و ارجمند روحانیت است ـ به‌واقع به‌عنوان پاسخی مثبت به دعوت مراجع عظام و عالمان و مدرسان پذیرفت و در این دوازده سال در اجرای منویات نیک‌اندیشانه آن بزرگواران از هیچ کشش و کوششی دریغ نکرد، پاسخ آن‌همه تلاش‌های صادقانه ، پیام‌ها و اظهارنظرها و بزرگواری‌های از سر مهر مراجع عظام و عالمان بزرگ و فاضلان و محققان و مدرسان بود که بدرقه راه ایشان شد.
پاسداشت او از مرجعیت ، حوزه و دغدغه مندی اش از روحانیت و بزرگواری‌اش از اهل فرهنگ شیوه‌ای برخاسته از دانش و آگاهی او از جایگاه آنچه یاد شد بود و نه مصلحت‌اندیشی‌های آن‌چنانی و از اینکه گاه این جایگاه را کسانی به مسلخ سیاست زدگی و یا مصلحت‌اندیشی‌های گوناگون می‌بردند ، رنج می‌برد. او به معنای واقعی کلمه انقلابی است و به انقلاب و بلندآوازگی و ارجمندی آن عشق می‌ورزد ؛ و هوشمندانه و از سر آگاهی از چه و چه های نظام و انقلاب و با اخلاص از رهبری اطاعت می‌کند. آگاهان می‌دانند که بزرگواری‌های رهبری را از شأن و شخصیت و فضل و فضیلت او که در چه حدی است در بیان و بنان! اما دکتر هرگز حاضر نشد از آن گفته‌ها و یادداشت‌ها به سود خود بهره‌برداری کند.
لاریجانی به لحاظ جایگاهی که در آن قرارگرفته بود و آگاهی‌های ژرفا ژرفی که از موقعیت نظام مقدس جمهوری اسلامی در ساحت بین‌الملل داشت با تمام توان می‌کوشید که از اختلاف‌ها و نزاع‌های کشور که به‌واقع اختلاف در درون خانه بود جلوگیرد و در جهت همدلی و همسویی قوا بکوشد. آگاهان می‌دانند که در مواردی بسیار موفق بودند.
آقای لاریجانی بزرگ‌زاده است و مصداقی از کلام مولی امیرالمونین(ع) :
[… و توخ منهم اهل التجربه و الحیاء من اهل بیوتات الصالحه…]
پس جایگاه بزرگ ِ مردان ِ مرد و چهره‌های منور جامعه را می‌شناخت و پاس می‌داشت و با آزرم و نیک‌اندیشی و تربیت برآمده از « بیت صالح» اجازه نمی‌داد که برای چه و چه های زندگی خود و … بر دیگران طعن زند. و چه دلپذیر و بزرگ‌منشانه بود یاد نیک و آمیخته به داغ و دریغ او از زنده‌یاد آیه الله هاشمی رفسنجانی که دل‌های بسیاری را شادمان ساخت!
لاریجانی صبور بود و شکیبایی را در گردونه‌های سیاسی و اجتماعی پیشه می‌ساخت و فرازهاو فرودها را مومنانه [ مثل المومن کمثل السنبله تخر مره و تستقیم مره…ـ بحارالانوار 74/142] از سر می‌گذراند و سر بلند برمی‌آمد و نمی‌شکست، دوستان می‌دانند که در آن حادثه نامیمون که کسانی با انگیختگی از سوی خودمُرادانی تمامیت‌خواه ،حرمت حریم حرم را شکستند و اهانت و طعن را در آن فضای مقدس به نهایت رساندند ، تا چه حدی کریمانه و با بزرگواری گذشتند.
اکنون لاریجانی است و پشته‌پشته تجربه و انبوهی از آگاهی‌های کارآمد از بایستگی‌های نظام و چگونگی‌های مواضع استکبار در برابر نظام و اشراف به آرمان‌ها و خواست‌های مقام معظم رهبری، سکان‌دار، آگاه و پرصلابت و بزرگ کشتیِ انقلاب و نظام در امواج خروشان زمان ، که باید این‌همه ، در جهت سربلندی و فرازمندی و بلندآوازگی و صلابت و استواری نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بکار گیرد و بی‌گمان خداوند مهربان و بنده‌نواز در این‌همه یار و مددکار خواهد بود ….
و ما ذلک علی الله بعزیز
والله من وراء القصد
1717
