سینماسینما، امیرعلی نصیری

کشتارگاه روایت‌کننده داستان امیر (امیرحسین فتحی) است؛ او که چند ماهی است از فرانسه دیپورت شده‌، به‌خاطر پدرش که نگهبان گاوداری است، وارد ماجرایی هولناک می‌شود.
صحنه‌ای در فیلم فروشنده (اصغر فرهادی، ۱۳۹۴)‌ هست که از منبع الهامش، یعنی مجموعه داستان عزاداران بَیَل (زنده‌یاد غلامحسین ساعدی، ۱۳۴۳) مشهورتر شد؛ هنرجویی در هنرستان از معلمش عماد (شهاب حسینی) می‌پرسد: «آقا آدما چطوری گاو می‌شن؟» و او پاسخ می‌دهد: «به‌تدریج». کشتارگاه ساخته عباس امینی همین «گاو شدن» را به تصویر می‌کشد؛ یعنی فرایند اضمحلال تدریجی انسان‌ها تا فرو رفتن نهایی در منجلاب.
شاهد این مدعا، محل اصلی (لوکیشن) فیلمبرداری که کشتارگاه و گاوداری است. همچنین به یاد بیاورید که شخصیت‌ها دست‌کم دو مرتبه در مکالماتشان همدیگر را گاو و گوساله خطاب می‌کنند. سرانجام در سکانس زیبای دلارفروشی، دلال‌ها زیر دست‌وپای هم می‌افتند (= کشتارگاه) تا سرانجام برخی از آنها دچار حمله شده و از جمع جدا می‌شوند (= قربانی). به همه این‌ها اضافه کنید سکانس پایانی و سرنوشتی که برای متولی (مانی حقیقی) رقم می‌خورد.