اخیراً عناصر متعددی مانند عباس عبدی در اعتماد و عباس آخوندی در شرق تلاش کردند تا کاملاً دشمنان ملت ایران را در ماجرای «مسموم‌سازی مدارس» تبرئه کنند و در عوض بدون کمترین سند و مدرک و دلیل، نیروهای مذهبی و نظام را متهم نمایند.
بعد از آن هم صادق زیباکلام در مهمل‌بافی مشابهی نوشت:جمهوری اسلامی که از نظر اطلاعاتی و امنیتی آن‌قدر توانمند است که اگر کسی در هرجای دنیا حرکتی علیه ایران انجام دهد بلافاصله شناسایی می‌شود اما خیلی عجیب است که یک دو جین مدرسـه با این مشکل روبه رو شده‌اند و رئیس نیروی انتظامی می‌گوید باید رسیدگی کنیم؛ آموزش و پرورش می‌گوید باید رسیدگی کنیم، اما از تنها چیزی که خبری نیست رسیدگی است.»
در همین حال روزنامه هم میهن در تحلیل مشابهی نوشت: « باور کردنی نیست که به مدت ۳ ماه افرادی می‌توانند با امکاناتی که قطعاً از دسترس عموم به دور است چنین مخفیانه و در میان روز به مدرسه‌های دخترانه با ممنوعیت ورود آقایان برسد و بی‌صدا منفجر شود و فاجعه بیآفریند و هیچ‌کس چیزی ندیده یا به کسی مشکوک نشده باشد و در این همه دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی و سیاسی و عقیدتی کسی باخبر نباشد. این‌جاست که مشابهت حرکت اجتماعی اخیر و استقرار طالبان در افغانستان روشن می‌شود…اگر اینجا افغانستان بود سخنگوی مربوط به رسانه می‌آمد و با صراحت می‌گفت ما کردیم و خوب کردیم و باز هم می‌کنیم ولی اینجا افغانستان نیست. در دوره صفویه علمای بزرگ اعلام کردند که سلطنت صفوی متصل به ظهور خواهد شد و این دروغ را آن‌قدر گفتند که سازندگان آن هم باور کردند و در نهایت بر شاه سلطان حسین آن رفت که رفت. شرایط امروز ایران، عقلا را از تکرار تاریخ نگران می‌کند مخصوصاً که آنجا پای محمود و اشرف افغان در میان بود و امروز روح طالبان».
به نظر می‌رسد مراجع قضایی و امنیتی با احضار و بازجویی از منتشرکنندگان این اتهام پراکنی‌های مشابه بتوانند سرنخ‌هایی از اتاق عملیات فتنه اخیر به دست آورند؛ فتنه‌ای که مأموریت قانونی آن، ترور شخصیت نظام توسط یگان رسانه‌ای فتنه اخیر است.
برچسب‌ها
