علیرضا جمشیدیان افزود: بیشترین وسعت این آتش سوزی‌ها در ایذه و بهبهان ثبت شده که به دلیل صعب العبور بودن مسیر، عملیات اطفا به درازا کشیده اما در شهرستان‌های اندیکا، شوش، شوشتر و مسجدسلیمان نیز آتش سوزی‌هایی به وقوع پیوسته که در یکی دو ساعت اولیه مهار شده است.
به گفته وی وسعت حریق و میزان خسارت به منابع طبیعی هنوز مشخص نیست و در حال کارشناسی و برآورد خسارت است.
جمشیدیان با اشاره به آتش سوزی در چهار نقطه بهبهان گفت: در کوه بدیل (روستای قالند)، منطقه حفاظت شده کوه خائیز (روستای قلعه سی مقیم)، کوه حاتم (روستای تشان) و روستای علمدار در ۲ روز گذشته شاهد آتش سوزی بودیم که علت وقوع حادثه در روستای علمدار، آتش زدن کاه و کلش مزارع و سرایت آن به مراتع و آتش سوزی در سه نقطه دیگر به دلیل رعد و برق بوده است.
وی تصریح کرد: در بهبهان ۵۰ تا ۶۰ هکتار از مراتع دچار حریق شده است.
جمشیدیان افزود: جنگل‌های زاگرس دسته بندی و تراکم متفاوتی دارند که در بهبهان فقط منطقه خائیز جنگلی بوده که شامل ۲۵ درصد پوشش جنگلی است، به این معنی که در هر هکتار ۱۰ تا ۱۵ اصله درخت وجود دارد.
وی اضافه کرد: در آتش سوزی خائیز، ۱۵ تا ۱۰ اصله درخت آسیب دیده، البته این به معنی نابودی همه آنها نیست و در بارندگی‌های آینده ممکن است دوباره سبز شوند.
جمشیدیان درباره اعزام بالگرد برای اطفای حریق در بهبهان نیز گفت: نزدیک ترین محل برای اعزام بالگرد به بهبهان، گچساران در استان کهگیلویه بود، منابع طبیعی شب هنگام درخواست بالگرد کرده بود اما به دلیل محدودیت پرواز در شب، بالگرد صبح به منطقه رسید که دیگر آتش سوزی مهار شده بود.
وی افزود: در بهبهان مردم حساسیت زیادی نسبت به آتش سوزی و حفظ منابع طبیعی دارند و انجمن‌های محیط زیستی و کوهنوردان و نیروهای مردمی کمک بسیاری به اطفای حریق کردند.
این مقام مسئول همچنین با بیان اینکه ۲ تا سه هکتار از مراتع ایذه دچار آتش سوزی شده، گفت: در ایذه تراکم عرصه جنگلی بیشتر بوده و ۲۰ اصله درخت آسیب دیده است.
وی تاکید کرد: سوختن و نابود شدن حتی یک درخت در جنگل نیز فاجعه به شمار می‌آید، زیرا حداقل پنج سال برای رشد آن زمان می‌برد و امکان حیات مجدد وجود ندارد.
