این بار انگار بسم‌الله از ته دل اثر کرد. تلفن را برداشتی. خودت هم تعجب کردی که چرا امروز گوشی‌ت سایلنت نیست. یک ساعت بعد بی‌منت سر صحنه بودی و همزمان با تست گریم، صبحانه خوردی و دیالوگ‌ها را تمرین کردی. هم لهجه را شیرین کردی، هم به جمله‌ها طنز بخشیدی. یک ساعت بعد پلان‌ها را که رنگ صمیمی تو را داشت، با موفقیت گرفتیم. حتی بیشتر از انتظارم شد. برایت اصلاً عجیب نبود که اسم نقش توی فیلمنامه هم «کیومرث» بود، گفتی به قسمت اعتقاد نداری ولی همیشه وقتی پای رفاقت در میان باشد، کارها درست می‌شود. همین چند روز پیش برایم پیغام دادی، دلت گرفته بود از حجم جهل و خرافه توی جامعه.

ناامیدانه از امید گفتم و برای اینکه حرف را عوض کنم، قرار گذاشتیم بعد از ماه مبارک که از سفر برگشتم، فیلم و بازی خوب تو را با هم ببینیم. حیف شد. چرا تا عید صبر نکردی رفیق؟»

کیومرث پوراحمد کارگردان سینمای ایران چهارشنبه، ۱۶ فرودین ماه از دنیا رفت.

۵۷۲۴۵