سینماسینما، محمود گبرلو

برخی نسل جدید را تشویق می‌کنند تا فیلمهای قدیمی را بیشتر ببینند و حتی در همان دوران بمانند و زندگی کنند. در صورتی‌که سینمای امروز ایران صدها گام جلوتر است و این را مدیون رهبرکبیر انقلاب امام خمینی (ره) می‌دانم که در همان ایام با تایید فیلم «گاو» جریان روشنفکری را مورد حمایت قرار دادند. تحلیل سینمای قبل انقلاب یک ضرورت هست. بیش از چهل سال است درباره آن دوران تحلیل و تفسیری ارایه نشده اما فیلم های آن دوران به وفور دست به دست می چرخد. دیدن سینمای آن دوران بدون تحلیل و شناخت، سوالات متعددی را ایجاد می‌کند. از زمان برنامه هفت درصدد بودم تحلیلی شفاف به آن دوران داشته باشم حتی در ذهن ام بود برخی از آنان را بیاورم گفتگو کنم اما حتی نمی‌شد یک عکس سالم و تندرست! از آن دوران را نشان داد البته الان هم جرات اش نیست و حتی بعید است بتوان برخی تصاویر را هم پخش کرد اما بعد چهل سال می‌توان و یا باید وارد جزئیات شد و راجع به آن بحث کرد. فکر کنم در برنامه جناب جیرانی قدری بحث شد و جلسه تهیه کنندگان آن زمان که فردین هم حضور داشت پخش شد و آقای معززی نیا هم کتابی نوشته اند و من هم اینجا اعتراف کنم روزی با ناصر ملک مطیعی گفتگویی انجام دادیم اما نامش رو زیر نویس نکردیم. خودم روی آنتن زنده نامش را گفتم. ناظر پخش عزیز که جوانی بود وقتی گفتگوی آن مرحوم رو لابلای مصاحبه ها دید نشناخت. فقط گفت او چه کسی است؟ گفتم تهیه کننده ای قدیمی که درددل دارد. و پخش شد هیچ اتفاقی هم نیفتاد. یک روز باید گفت چرا از سینمای قبل انقلاب آنقدر زیاد استقبال می شد. گردش اقتصادی بدنه سینما چگونه بود. سینمای روشنفکری آن دوران چه نسبتی با سینمای بدنه داشت و یا رمز موفقیت و پرفروش بودن فیلم های فردین و دیگران چه بود. مطمئنا تنها لخت بودن زنان و مشروب خوردن در کاباره و رقصیدن آنچنانی نبود و یا نسبت حکومت با سینما گران بدنه و روشنفکری چگونه بود؟