خیلی از مادرهای سراسر دنیا، هنگام بازگشت به کار و تمام شدن مرخصی زایمان احساس گناه و اضطراب میکنند. در برخی از کشورها که بهرهوری را مهمتر از بزرگ کردن بچه میدانند، این احساس گناه، تشدید میشود. در یک مجموعه مصاحبه که یکی از خبرنگارهای رویترز به مناسب ۸ مارس، روز جهانی زن انجام داده است، مادرهای سراسر دنیا از آمریکا تا آفریقای جنوبی و سنگاپور، از نگرانیهایی که در مورد ترک کار برای به دنیا آوردن و بزرگ کردن نوزادهای خودشان دارد میگویند.
اشباخ، ۳۲ ساله، هماهنگ کننده روانشناسی در مرکز کودکان جنوب تگزاس و دخترش اولیویا در اولین روز بازگشت به کار
در یکی از گزارشهای سازمان همکاریهای اقتصادی و پیشرفت (OECD) در سال ۲۰۱۶، آمده است که در کشورهای تحت پوشش این سازمان، زنان به صورت میانگین ۱۸ هفته مرخصی زایمان با حقوق میگیرند. با این وجود این آمار در کشورهای مختلف متفاوت است. درحالی که زنان در برخی کشورها مانند بریتانیا و روسیه چندین ماه یا حتی چند سال مرخصی زایمان میگیرند، آمریکا تنها کشوری است که هیچ قانونی برای مرخصی زایمان با حقوق ندارد.
بلانکا اشباخ که به تازگی مادر شده است، این هفته پس از ده ماه مرخصی زایمان به کار خودش باز میگردد. او میگوید دوست داشته مدت بیشتری با بچه خودش در خانه بماند، ولی به خاطر شرایط مالی خانواده نتوانسته است.
بارسلوس، دختر هشت ماهه او و همسرش مارسلو والنسا، ۳۹ ساله، معلم نیروی دریایی، روزی که باید به کار خودش باز میگشت. در برزیل قانون مرخصی برای مادرهایی که در بخش عمومی کار میکنند، حدود ۱۲۰ تا ۱۸۰ روز است.
تاتیانا بارسلوس نیز به رویترز گفته است که او درمورد برگشتن سرکار “نگران و مضطرب” است و نگران است که “غیبت وی موجب وارد شدن استرس به فرزندش شود”
سول، همسرش و فرزند ۲۲ ماهه آنها لنا آملی، در اولین روز بازگشت سول به محل کارش. قانون مرخصی زایمان در هلند بین ۱۰ تا ۱۲ هفته است.
در هلند لوسی سول، کارمند اجتماعی ۳۲ ساله و مادر لنا آملی، گفته است که بازگشت او به کار “احساس گناه زیادی برای او به همراه داشته است.” او میگوید: “من احساس بدی از ترک کردن او دارم. او فقط ۵ ماه و نیمه است، به همین خاطر من میخواهم او را نزدیک خودم نگه دارم.”
سول سه ماه مرخصی اضافه گرفته و جمعا ۲۷ ماه در کنار فرزندش بوده است. همسر او رودی جانکمنس نیز دو روز مرخصی گرفته است و به همراه تمام سه هفته تعطیلات در کنار خانواده خودش حضور داشته است. از آن زمان به بعد، پدرهایی که تازه فرزندشان به دنیا آمده است، میتوانند تا پنج روز مرخصی بگیرند.
راتسویچ، ۲۸ ساله به همراه همسرش پیوتر و پسر سه سالهاش دنیل
البته در بلاروس اوضاع برای آلیشیا راتسویچ ۲۸ ساله که به عنوان چشمپزشک سه سال پیش بچهدار شده است، کمی متفاوتتر است. براساس قانون زایمان در بلاروس، مادرهای باردار ۷۰ روز قبل از تولد و ۵۶ روز بعد از آن، میانگین حقوق ماهیانه خودشان را دریافت میکنند و مرخصی مراقبت از کودک برای هرکدام از بستگان کودک و یا قیم کودک میتواند تا سه سال باشد. والدین نیز براساس تعداد فرزندان، یک مبلغ ثابت را به صورت ماهیانه دریافت میکنند.
راتسویچ ابراز میکند که از اینکه زمان کافی با فرزندش داشته است خوشحال است و باور دارد که قانون کشورش قانون بسیار خوبی است. او گفته است:”مدت زمان مرخصی زایمان خیلی خوب است، من باور دارم که سه سال برای بزرگ شدن بچه کافی است. در این زمان سلامتی او بهبود مییابد و اخلاقش هم بهتر میشود.”
فرزانه، همسرش حسن و فرزندشان سلما، چهار ماه و نیمه، صبح اولین روزی که فرزانه به کار خودش بر میگردد. قانون زایمان آفریقای جنوبی به مادرها اجازه میدهد تا ۴ ماه مرخصی زایمان بگیرند ولی کارفرماها موظف به پرداخت حقوق در این زمان نیستند.
فرزانه اسحاق یک مادر ۳۶ ساله است که در آفریقای جنوبی برنامهنویس است میگوید قانون آنجا تا چهار اجازه مرخصی به مادرها میدهد و پدرها نیز میتوانند تا ۱۰ روز در کنار آنها باشند. فرزانه میگوید خیلی استرس دارد ولی مادر و مادرشوهرش به صورت رایگان از سلما مراقبت میکنند.
شما میتوانید تصاویر مادرهای دیگر در اولین روزی که مجبور به ترک فرزندانشان هستند را در اینجا مشاهده کنید:






نوشته هشت مارس – روز جهانی زن اولین بار در مجله نوریاتو | رسانه جامع هنرهای تجسمی پدیدار شد.
