سینماسینما، محسن جعفری راد
در مرتبه اول باید تاکید کرد که در برنامه همرفیق که با کلی هیاهو و تبلیغات پر طمطراق پخش شد، ضعف ها، به مهمان برنامه مربوط نمی شود. وقتی هیچ طرح و نقشه راهی در بین نیست،طبعا همه چیز روی هواست.
نوید محمدزاده بازیگر بسیار خوبی است و حتی در فیلم های ضعیف هم عالی کار می کند، اما نوع رو به رو شدن با چنین بازیگری در چنین برنامه ای کاملا اشتباه بود. مقایسه کنید با برنامه سی و پنج با اجرای فریدون جیرانی که تنها برنامه ای بود که محمدزاده قبل از همرفیق در آن حضور داشت. یک برنامه کاملا تحلیلی و چالش برانگیز، چون هم جیرانی یکی از بهترین کارشناسان تاریخ شفاهی سینمای ایران است و کارگردانی کاربلد و حداقل های مجری گری را بلد است و هم محمدزاده اولین حضورش بود و قرار نبود همه در برنامه حتی مجری، نقش مستمع آزاد را بازی کنند!
.
کیفیت پایین برنامه همرفیق، ربطی به مهمانش ندارد. طراحی اش و نوع کپی برداری از تاک شوهای اورجینال خارجی اش، از اساس اشتباه است. وقتی فقط پای پول در میان باشد، آن هم پول چند میلیاردی برای مجری و مهمان و گروه موسیقی، همین می شود. در حالیکه خیلی راحت با چند سوال چالشی می توانستند گام اول را محکم بردارند.
.
طبعا قسمت های بعدی اش هم همین طور خواهد بود. وقتی با حضور محمدزاده، آن‌قدر ضعفش هویدا می شود، مهمانان دیگر قطعا تمام ضعف را آشکار می کنند، چون حداقل محمدزاده کمی از شخصیت رها و بازیگوشش استفاده کرد که در حال حاضر سینماگری با چنین مختصاتی نداریم. بازیگری که هم محبوب جشنواره باشد، هم منتقدان و هم گیشه و مردم، فعلا غیر از محمدزاده نداریم. پس کنجکاوی و اشتیاقی برای دیدن قسمت های بعدی نمی ماند.
.
نکته آخر اینکه در تیتراژ آمده کارگردان برنامه، شهاب حسینی است، در حالیکه چیزی در حد و اندازه کارگردانی چنین برنامه طبعا پر مخاطبی ندیدیم. فیلمبرداری معمولی با میزانسن معمولی و تدوین کاملا تلویزیونی و طراح صحنه و نور خوش رنگ و لعاب که وقتی محتوای غنی در کار نباشد، همین خوش رنگ و لعاب بودن هم تبدیل به امتیاز منفی اش می شود.
