سینماسینما، ایلیا محمدی نیا:
ناگهان درخت عاشقانه نشد
ناگهان درخت چیزی نشد که انتظارش را داشتیم.برای کسانی که در فیلم “تودنیای تو ساعت چنده”به کارگردانی صفی یزدانیان عاشقانه ای جذاب را تجربه کرده بودند و در عین حال عاشق اتمسفر شهر رشت و محله ساغری سازانش شده بودند.ناگهان درخت چیزی نبود که می بایست.
فیلم شروعی جذاب دارد از عشق سالهای کودکی از تجربه مدرسه و کلاس درس و عشق های پاک کودکی اما در ادامه از این همه جذابیت و عشق چیزی به جا نمی ماند.مهتاب و فرهاد با تکیه به همان شور و حال کودکی تلاش می کنند تجربه ای همانند فیلم قبلی صفی یزدانیان را تکرار کنند اما نه فرهاد و مهتاب همان آدمها هستند و نه دیگر رشت همان شهر عاشقانه های بارانی.
ایده ای که اصل نیست
ایده اصلی تلاش می کند داستان تودرتویی را به منظور غافلگیری مخاطبش روایت کند غافل از اینکه فیلمنامه به شدت ضعیف در کنار ضعف شخصیت پردازی باعث شده فیلم به جای غافلگیری خسته کننده و غیر باورپذیر باشد.
آیا فیلم هایی همچون زعفرانیه و روسی آنقدر بی کیفیت بودند که به جای آنها فیلم ایده ی اصلی به جشنواره راه پیدا کند؟
بنفشه آفریقایی قربانی ضعف فیلمنامه
بنفشه آفریقایی ایده ای جسورانه و جذاب دارد.اما مشکل اینجاست که این ایده در متن فیلم به خوبی بسط و گسترش نمی یابدو به هدر می رود فیلم کم بازیگر ،پراست از آدم های اضافه که نبودشان لطمه ای به قصه و روایت فیلم نمی زند.
مونا زندی فیلم را به خوبی کارگردانی کرده است اما فیلمنانه به شدت دچار ضعف روایت و منطق روایی است.
درباره فیلم مفصل تر خواهم نوشت
