روزنامه ایل‌جورناله در یادداشتی با اشاره به حضور ایران در رژه سوریه و آمدن ناوهای ایران تا بیخ اروپا نوشت:

 آخرین موقعیت گزارش شده توسط سایت های رهگیری نشان می دهد که کشتی ایرانی مکران در شرق سواحل دانمارک قرار دارد. لیکن این کشتی و نیز سهند در سن پترزبورگ هستند. سرانجام پس از چندین هفته که سرویس های آمریکایی این پرسش را مطرح می کردند که مقصد نهایی این دو کشتی کدام است، این ماجرا به پایان رسید. کشتی سهند مانند برخی از یگان های پاکستانی و هندی، در رژه ای به مناسبت 325 امین سالروز تأسیس نیروی دریایی روسیه در رود نوا شرکت کرد.نباید این قدرت نمایی ایران را دستکم گرفت. تصمیم به دستیابی به سن پترزبورگ فقط ناشی از تمایل به شرکت در مراسم رژه روسیه نیست بلکه برای ارسال یک پیام نیز هست.

به عقیدۀ بهنام بن طالب لو، کارشناس مسائل نظامی، این حرکت ایران می تواند گواهی بر علاقۀ بزرگتر ایران برای بهبود توان دریایی و آزمودن محدودیت هایی باشد که بر سر راه شعاع عملیاتی اش قرار دارد.بنابراین مخاطب این پیام ،ناتو و به ویژه آمریکا است.

نیروی دریایی ایران نه فقط توان حرکت در مسیرهای طولانی را به اثبات رساند بلکه نشان داد که قادر است این کار را درآب های وابسته به مدار آتلانتیک انجام دهد. یعنی در مناطقی که همواره در کانون تنش با روسیه قرار دارند که از این راهرو برای انتقال کشتی هایش به سمت مدیترانه زمانی که نمی تواند این کار را از طریق دریای سیاه انجام دهد، استفاده می کند.

نیروی دریایی ایران از مکران به سن پترزبورگ در جبهه ونزوئلا نیز پیش‌تر به آمریکا هشدار داده است. بر کسی پوشیده نیست که ایران بارها کشتی های خود را به بندرگاه های آمریکای لاتین اعزام داشته تا نفت تصفیه شده را انتقال دهد.ونزوئلا دارای معادن عظیم نفتی است که تحریم های آمریکا مانع از آن می گردند که این کشور بتواند آن را تصفیه نماید.

آمریکا اغلب نگران بستن راه کشتیرانی برای جلوگیری از اینکه نفتکش‌های ایران و سایر کشورها بتوانند تحریم های بین المللی را دور بزنند، است. لیکن روشن است که سد راه بزرگترین کشتی نظامی ایران که ممکن است چندین تن نفت حمل کند، نه تنها یک حرکت انگشت نما بلکه همچنین خطرناک به شمار می آید. تنشی که در پی آن ممکن است پدید آید ممکن است خلیج فارس و تمامی مناطق جنگی که نیروهای ایرانی یا وابسته به مدار تهران در آن دخالت دارند، درگیر سازد.

310 310