سینماسینما، ایلیا محمدی‌نیا
بی همه چیز؛ جذاب و پرکشش است
«بی همه چیز» به کارگردانی محسن قرائی که پیش از این فیلم «سد معبر» از او همزمان مورد توجه منتقدان و تماشاگران سینما قرار گرفته بود از همان دست فیلم هایی است که به خوبی مخاطب را با داستان غیر قابل پیش بینی و در عین حال جذابش تا پایان فیلم همراه می سازد.
فیلمنامه مهندسی شده محسن قرایی و محمد داودی که اقتباسی از داستان «ملاقات با بانوی سالخورده» نوشته فردریش دورنمات است در کنار تدوین با ضربآهنگ مناسب و فراز و فرود دلنشین داستانک های فیلم در کنار خط اصلی داستان، «بی همه چیز» را به اثری دیدنی تبدیل کرده است.
طراحی صحنه و لباس در کنار فیلمبرداری خوب و بازی های یکدست بازیگران از دیگر امتیازات فیلم است.
نکته جالب توجه فیلم به نظرم انتخاب عنوان غیر تکراری جذاب و در عین حال پرمعنا و در خدمت فیلم ، عنوان آن است یعنی «بی همه چیز».
رمانتیسم عماد و طوبا و چند توصیه اخلاقی
کاوه صباغ زاده بعد از نخستین تجربه موفق فیلمسازی اش «ایتالیا ایتالیا» این بار هم با دستمایه قرار دادن مناسبات زناشویی تلاش داشت با نگاهی فانتزی حقایقی گاه کوچک اما تاثیر گذار زندگی مشترک را به تصویر بکشد.
فیلمساز اگر در ایتالیا ایتالیا با نگاه کم رنگ روانشناسانه تلاش کرده بود در فضایی مفرح و واقع بینانه و گاه تلخ داستانش را تعریف کند اینبار اما در فیلم «رمانتیسم عماد و طوبا» خوشبینانه و شاد راوی داستان بود و این شاید تنها تفاوت عمده دو فیلم باشد.
صباغ زاده برخلاف فیلم نخستش نتوانست بستری مناسب برای جهان فانتزی فیلمش ایجاد کند در نتیجه فیلم تبدیل شد به اثری درباره روابط یک زوج جوان با چندین پیام گل درشت اخلاقی.
تنها امتیاز فیلم وجه اقتباسی فیلمنامه آن بود که فیلمساز بر اساس کتاب «سیر عشق» آلن دوباتن نویسنده سوئیسی – انگلیسی با برداشتی کاملا آزاد نوشته بود. که البته ردی پررنگ از کتاب دوباتن در داستان فیلم نبود.
