نژلا پیکانیان: «معکوس» اولین تجربه کارگردانی پولاد کیمیایی است، کسی که تا پیش از این تنها تجربه بازیگری داشت و حالا یک فیلم را هم به نام خودش به عنوان کارگردان ثبت کرده است. «معکوس» زودتر از موعد در جشنواره فلیم فجر به نمایش درآمد و همین موضوع موجب دلخوری کارگردان این اثر شد. اما فارغ از حاشیه‌هایی که به وجود آمده است، او فضایی متفاوت را در اولین فیلمش به نمایش گذاشته که باید دید به مذاق مخاطبان هم در سینماها خوش می‌آید یا نه؟ به بهانه اکران این اثر در سینمای اهالی رسانه با پولاد کیمیایی گفت‌وگویی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.
از تجربه ساخت «معکوس» برایمان بگویید و اینکه چه چالش‌هایی پیش روی شما برد؟
«معکوس» برای من کار سختی بود و مشکلات و چالش‌های زیادی را در طول به ثمر رسیدنش تحمل کردم. خیلی‌ها با بیان اینکه این فیلم ممکن است بازگشت اقتصادی و سود بالا به آن معنا نداشته باشد از اینکه پشت فیلم بایستند، سرباز زدند و حتی با وجود برخی صحبت‌ها پشت من را هم خالی کردند اما خیلی خوشحالم که من در نهایت توانستم این فیلم را به سرانجام برسانم. کارگردانی برای من یک چالش بزرگ بود و من هم دوست داشتم و خودم را آماده کرده بودم که درگیرش شوم.
با وجود اینکه خودتان سال‌ها در سینما به عنوان بازیگر فعالیت کردید، اما انتظار این شرایط را نداشتید؟
بله، این حرفه تلخ است، شرایطی است که هیچ‌کس با مهر برخورد نمی کند اما با این همه من تلاش کردم فیلمی بسازم که مخاطبان هم دوستش داشته باشند و در سینما هیجان را تجربه کنند، در واقع دوست داشتم جوانان برای تماشای کمی هیجان به سینما بیایند.
پدر شما یکی از کارگردانان تاثیرگذار در سینمای ایران هستند و طبیعتا شما هم در اولین تجربه کارگردانی‌تان از آموخته‌هایتان از ایشان در طول سال‌ها استفاده کردید. اما مهمترین ویژگی «معکوس» از نگاه خودتان به عنوان کارگردان چیست؟
قصه کار، مهمترین ویژگی است، من قصه و فلیمنامه را بسیار دوست داشتم و برایم مهم بود چه روایتی را قرار است در فیلمم به تصویر بکشم. نکته دیگری که برایم مهم بود، فضای اکشن و مهیج این فیلم بود که نمونه‌اش در سینمای ما کمتر است و من دوست داشتم چنین تجربه‌ای را در کارنامه خودم داشته باشم.
در ابتدا پیش بینی می‌کردید که با این حجم از حاشیه روبه‌رو شوید؟
فکر می‌کنم همه ما دیگه خسته شدیم این‌قدر که در این کشور حاشیه داشتیم. ما خودمان به هیچ عنوان دوست نداشتیم چنین اتفاقی بیفتد و حاشیه‌ای گریبان فیلم‌مان را بگیرد، ما دوست داشتیم همه چیز سرجایش باشد و آرام و درست پیش برود. اما ظاهراً در کشور ما شرایط طوری شده که همه به دنبال حاشیه هستند.
من اما در طول زندگیم آدم بی حاشیه‌ای بودم و هیچ وقت هیچ چیزی را جار نزدم و نخواستم اما وقتی اتفاقی مثل مسئله‌ای که برای فیلم ما در جشنواره پیش آمد، به وجود می‌آید من یا هر کس دیگری دلگیر می‌شود. اینکه احساس کنی تو را نادیده می‌گیرند خیلی حس بدی است.
همه چیز را تا الان به قول معروف زیر زیر سبیلی رد کرده‌ایم اما نمی‌شود این‌طور ادامه داد. من واقعا از این اتفاق دلگیر هستم، می‌دانم که چه دلگیر باشم و چه نباشم به هر حال این اتفاق افتاده و شاید در سطوح مختلف عرصه سینما هم دوباره تکرار شود، اما حرف من این است که این بی برنامه‌گی‌ها و عدم برنامه‌ریزی‌ها باید جایی تمام شود. یک جایی باید این قضیه جا بیفتد که عدالت باید برای همه به طور یکسان برقرار شود، برای من فیلمساز که فیلم اولم را می‌سازم و هیچ رانتی ندارم و سرمایه شخصی برای ساخت اولین فیلمم آوردم نباید اوضاع این‌گونه باشد. چرا همیشه من باید کوتاه بیایم، چرا باید همیشه من از حق خودم بگذرم نه آنهایی که پشت‌شان گرم است و همه جوره پشتیبانی می‌شوند.
با این اوصاف فکر می‌کنید این حاشیه‌ها چقدر باعث بیشتر دیده شدن فیلم‌تان می‌شود؟
حاشیه‌ها برای من مهم نیستند و خود فیلم است که برایم اهمیت دارد، من این فیلم را ساختم که مخاطبان با آن ارتباط برقرار کنند و دوستش داشته باشند و مردمی که به سینما می‌آیند برایم مهم هستند. امیدوارم مخاطبان نتیجه زحمات و تلاش‌های من را برای ساخت این فیلم دوست داشته باشند.
۵۷۲۴۴
