کتاب «مخمصۀ حیوانات»، نوشته جان رید با ترجمه ساسان گلفر که توسط نشر خوب در پاییز ۱۳۹۹ و در ۱۶۸ صفحه منتشر شده بود، در بازار نشر موجود است.
به گزارش سینماسینما، در بخش یادداشت مترجم این کتاب آمده است: موقعی که «مخمصۀ حیوانات» جان رید را به زبان انگلیسی می‌خواندم و با «قلعه حیوانات» (یا در واقع مزرعه حیوانات) جورج اورول مقایسه می‌کردم -که یکی از کتاب‌های محبوبم بوده و هست- یک نکته مدام در گوشه و کنار ذهنم سرک می‌کشید، اینکه فارغ از علاقه یا گرایش ایدئولوژیک به این نویسنده یا آن نویسنده، چقدر این دیالکتیک آثار ادبی در حوزۀ اندیشه و همین‌طور در حوزۀ سیاست جذاب است. اینکه یک اثر ادبی ـ سیاسی یا ادبی ـ فلسفی در تعامل با آثار دیگر و مخصوصاً در تقابل با آثاری که موضعی خلاف آن دارند، معنای خود را پیدا می‌کند -یا در واقع می‌سازد. مهم‌ترین انگیزه‌ام برای ترجمۀ اثر حاضر این بود که میزان تضاد و تقابلش را با آنچه سال‌ها مورد علاقه‌ام بوده، بسنجم و ببینم از دیالکتیک این دو نوای ناهمگون و حتی مخالف، چه زاده می‌شود. آشنایی بیشتر با این شیوۀ نویسندگی، انگیزۀ دیگرم بود. شیوۀ تمثیلی که اورول یا جان رید در پیش گرفته‌اند، شیوه‌ای جذاب است که به نظرم آن را باید در راستای روش ایزوپ یا کلیله و دمنه در دنیای باستان و ادامه‌اش در دنیای پسامدرن فعلی ارزیابی کرد.
نویسندگان این دو اثر، چه با آرا و عقایدشان مخالف باشیم و چه موافق، کل جامعۀ بشری را صرف‌نظر از آنکه موافقان یا مخالفان افکارشان هستند، در چهارچوبی تمثیلی و در قالب جانوران روی زمین تصویر کرده‌اند تا از این تمثیل نتایج خاص خود را بگیرند. به‌این‌ترتیب «مخمصۀ حیوانات» ممکن است از جنبۀ سیاسی در تضاد با اثر جورج اورول باشد اما با روح آن سازگار است.
همچنین در بخش معرفی نویسنده کتاب «مخمصه حیوانات» نوشته شده است: جان رید در سال ۱۹۶۹ در نیویورک سیتی چشم به جهان گشود و در دهه‌ی ۷۰ و ۸۰ میلادی در محله‌ی ترایبکا بزرگ شد که آن زمان محله‌ای کم‌جمعیت در جنوب منهتن بود و برج‌های دوقلوی تجارت جهانی داخلش ساخته شد. در دانشگاه کلمبیا در رشته‌ی داستان‌نویسی تحصیل کرد و بورس تحصیلی گرفت. در تاریخ ۱۳ سپتامبر ۲۰۰۱، دو روز پس از حادثه‌ی تروریستی که منجر به فرو ریختن برج‌های تجارت جهانی شد، جان رید مشغول بستن پنجره‌ها و هواکش‌های آپارتمان خود با نوارچسب بود تا گرد و غبار و خاکستر به داخل خانه نفوذ نکند که ناگهان این تصویر جلوی چشم او جان گرفت: اسنوبال به مزرعه بازمی‌گردد تا کاپیتالیسم را به حیوانات معرفی کند.
