هادی حیدری در کانال خود نوشت :

هر فرد یا جریانی که رسانه در دست دارد، بیش از هرچیز عهده‌دار مسئولیتی سنگین در برابر افکار عمومی است و این مهم، پیش از آن‌که مسئولیتی حرفه‌ای باشد، وظیفه‌ای اخلاقی است.
هرقدر مخاطبان رسانه، بیش‌تر باشند، مسئولیت گردانندگان آن سنگین‌و خطیرتر است.
درست است که صدا و سیمای ایران به مرور زمان، اعتماد عمومی را تا حد زیادی از کف داده و در رقابت با شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های ایرانی بیرون از کشور کاری دشوار پیش‌رو دارد اما هم‌چنان مخاطبان زیادی در سراسر کشور به آن مراجعه و مشاهده کرده و تاثیر می‌گیرند.
سری جدید مستند «خارج از دید» که این روزها از شبکه سه تلویزیون در حال پخش است، بیش از آن‌که روشنگر و در راستای بیان حقایق باشد، به پیکره‌ای چهل تکه می‌ماند که با پیوند آسمان و ریسمان تلاش می‌کند تصویری اغراق شده و غیر واقعی از منتقدان اوضاع کشور ارائه دهد.
سازندگان این مجموعه، با اطمینان از پشتوانه‌ای محکم، در بسیاری موارد، پا را از دایره صداقت و اخلاق بیرون گذاشتند و در مواردی به قلب واقعیت و بیان کذب پرداخته‌اند.
در آستانه چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب به جای آن‌که رسانه ملی، همه گروه‌های دلسوز کشور و تمام افرادی که دل در گرو پیشرفت و آرامش این ملک دارند را با نگاهی متکثر، زیر یک چتر جمع کرده و بیش از پیش زمینه وفاق و همدلی را فراهم آورد، هم‌چنان مانند گذشته بر طبل تفرقه می‌کوبد و با توسل به اتهاماتی غیرواقعی چهره شمار زیادی از منتقدین مشفق را مخدوش می‌کند.
این در حالی است که شمار زیادی از قربانیان این بداخلاقی، هرگز رسانه‌ای در قامت صدا و سیمای ایران در دست ندارند تا بتوانند به اتهامات وارده توسط سازندگان مستند «خارج از دید» پاسخ دهند.
این‌که تا چه میزان افکار عمومی به چنین برنامه‌هایی اعتماد و آن را صادقانه می‌پندارد، بحثی جداگانه می‌طلبد اما آن‌چه که غم‌انگیز و نگران‌کننده می‌نمایاند، استناد به همین موارد خلاف واقع جهت تنظیم پرونده‌های سنگین برای شماری از روزنامه‌نگاران و هنرمندان داخل ایران است.
نگارنده به دلیل آن‌که خود از قربانیان همین شیوه ناپسند بوده، این‌بار نیز چشم‌اندازی نگران‌کننده را پیش‌رو می‌بیند. مستند «خارج از دید» به نوعی یادآور برنامه «هویت» در دهه هفتاد است که با همین شیوه، وجهه و حیثیت بسیاری از منتقدانی که حاضر بودند در چارچوب قانون اساسی فعالیت انتقادی داشته باشند را لکه‌دار و موجب پرونده سازی‌هایی در آن سال‌ها شد.
به عنوان فردی که تا حد امکان تلاش کرده‌ام با قلم ناتوانم در جهت منافع کشور فعالیت کنم، آرزو می‌کنم که اگر رسانه‌ای در دست داریم، با نگاهی ملی در جهت هم‌گرایی گروه‌های مختلف و متکثر برای ساختن کشوری قدرتمند و یکپارچه تلاش کنیم.